Even geen kaart of andere frutsel, maar gewoon even een berichtje! Soms lucht het op om even je verhaal kwijt te zijn.
Ik heb een vrij heftige week achter de rug. Ik heb donderdag totaal onverwacht één van mijn poezen moeten laten inslapen. Wat een verdriet kun je hebben om een huisdier. Cobus had ik elf jaar en wat een dikke goedzak was het. De laatste drie jaar had hij suikerziekte en moest hij twee keer per dag op gezette tijden een insuline prik hebben, maar dat maakte de band alléén maar sterker. Mijn jongste heeft het besef nog niet, maar Thijs is helemaal in zak en as! Ook mijn andere kat, Cosmo, is even helemaal de weg kwijt. Hij is 15 en ze waren dus 11 jaar samen.
De dag dat ik hem heb moeten laten inslapen hebben we samen zitten huilen. Hij veegde mijn tranen van mijn wang en zei: "Mama, Cobus is toch voor altijd mijn beste vríend?" Natuurlijk lieverd, voor ALTIJD! En de volgende morgen werd ik wakker van zijn gehuil. HIj was onder de dekens gaan liggen met een foto can Cobus en was tegen hem aan het praten. Je moederhart breekt op dat moment!
Verder hebben we vrijdag te horen gekregen dat mijn vader op de lijst is gezet voor een operatie aan zijn hart. De klep die in zijn hart zit is kapot en moet vervangen worden. Je hart moet daarvoor worden stilgezet en het is dus best een groot risico! Donderdag moeten we naar het UMCG en horen we wat precies de bedoeling is.
Al met al geen leuke week, het heeft hier letterlijk en figuurlijk alleen maar geregend deze week! Ik heb op 1 januari geroepen dat 2011 mijn jaar zou worden, na een slecht 2010... Ik heb weer geen gelijk!
Ik hoop later vandaag nog een keer terug te komen met een kaart of deurhanger! Ik wens iedereen een hele fijne zondag toe.
22 opmerkingen:
Oh jemig meis, dat zijn inderdaad heftige dingen. Ik weet hoe het voelt om na zo'n tijd afscheid te moeten nemen van een kattenvriendje en dan ook nog de spanning om je vader! Ik wens jullie heel veel sterkte toe.
xxx
Mariska
Ach gossie, Mieke. Dat is niet niets wat je schrijft. Wij hebben ook een labrador gehad die suikerziekte had en moest ook gespoten worden. Ze is toch nog 14.5 jaar geworden. Ook wij hadden heel veel verdriet toen we haar in moesten laten slapen. Het is toch een maatje van je.
Wie weet joh, wat voor leuks er dit jaar nog op je pad komt....
Ik gun het je van harte!
Groetjes Anneke.
Hee Mieke,
wat een nare dingen! En ja dat je zo'n verdriet om een poes kunt hebben, weet ik. Wij zijn er al een paar verloren. Een is overreden door de buurman....
Drama !
Hopelijk gaat het met je vader goed. Natuurlijk is er een risico, maar een nieuwe klep is tegenwoordig zo'n geroutineerde ingreep door de artsen. Vertrouwen hebben!!
Lieve groet,
GerJanne
Ach lieve Mieke toch, wat een droevig bericht!!!
Maar je hebt al eens eerder gezegd dat je een vechter bent, dat heb je misschien wel van je Pa en dan komt het allemaal weer goed en wordt 2011 heus wel jouw/jullie jaar!!!!
Een hele dikke knuffel, ook voor je kleine manneke, liefs
Irene
Oooh wat triest!! Ja ik weet wel wat je dan door maakt, wij hebben ook diverse katten gehad en we hebben er nu 2 + 1 van mn dochter.
Schatten zijn het en je hebt er zo’n plezier van! En vooral het verdriet van je kinderen doet zo’n
pijn! En dan ook nog het bericht van je vader, dat hakt er ook in.
Ik wens je veel sterkte!
groetjes Tinie
Hi Mieke. Good news about your dad. Hope all goes well on Thursday and he gets his operation soon. Sorry to hear about your cat. Always sad when a pet dies. We lost our cat last year, she just found herself a quiet corner and went to sleep. Take Care. Donna
nou wat erg voor jullie, ik weet het tis een vreselijk gemis hoor, ik heb vledejaar mn kat in moeten laten slapen zo zielig die had vanalles,, wow dat is heftig zeg van je vader nou meis heel veel sterkte ik denk aan jullie liefs christa
He jakkes Mieke, wat een ellende allemaal zeg. Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van jullie lieve kat en heel veel sterkte voor je vader.
Groetjes,
jose
Hoi Mieke, wat een vedriet kan je hebbem als een van je dierbaren moet gaan.
Ook een huisdier is je erg dierbaar en geeft net zo veel verdriet vind ik. Zit hier met tranen in mijn ogen te typen, want ik weet precies wat jullie nu doormaken. Ik heb ook eens een poes moeten laten inslapen.
Ik wens jullie veel sterkte en ook met de operatie van je vader.
Lieve groetjes Sieta
Ach meis,
Wat een verdriet kan een mens toch hebben, ik ben zelf zoals je weet een heel groot katten liefhebber, mensen die géén huisdieren hebben snappen niet wat een impact dit heeft in jouw en het gezin.
Zeg maar tegen Thijs, dat mijn vader (helaas overleden) wel voor alle dieren zorgt die hier niet meer kunnen verblijven.
Hij was zo'n grote dierenvriend.
Ik hoop dat het met je vader helemaal goed komt en dan..... het jaar is nog lang genoeg voor leuke dingen die echt wel op je pad gaan komen.
Sterkte met alles,
Anja / Scrappingaa
Hoi Mieke, alles is ondertussen al gezegd, maar ik wil je toch even een duwtje in de rug geven hoor!
Hier nog een dierenliefhebber met een paar vervelende ervaringen, je zou er bijna schrik van hebben er nog aan te beginnen, maar je krijgt er zoveel liefde van!
Sterkte ook met je vader, maar dat komt vast allemaal goed, ze zijn tegenwoordig zo kundig op dat gebied.
Die vrolijke sterke meid van de foto blijven hoor!
Je krijgt vast nog veel leuks en veel liefde op je pad, nog bijna een half jaar te gaan.
gr. en liefs Liesbeth
Ik wens je heel veel sterkte!!! Kan me voorstellen dat je even niet aan fröbelen toe komt!
Groetjes Tinie
Och, wat een vervelende week inderdaad Mieke!! Kan me voorstellen dat je verdrietig ben!
Wij hadden vorig jaar ook niet een gemakkelijk jaar. Nu is het weer rustig en kan ik weer wat meer genieten. Dat komt vast voor jou ook, al lijkt het nu niet zo.
Ik weet uit ervaring dat het spannend is zo'n hartoperatie, wens je/jullie alle goeds toe!
Groetjes,
Martha
ach jeetje het valt inderdaad niet mee om afscheid te moeten nemen van een geliefd huisdier. en als je dan ziet dat je kind het er zo moeilijk mee heeft,is het nog moeilijker.
en dan ook nog de zorgen om je vader en het weer dat niet echt meewerkt. dat alles maakt het er niet bepaald leuker op.
maar het jaar is nog lang niet afgelopen dus misschien gaat alles in de tweede helft van het jaar wat beter
groetjes ingrid
Hoi Mieke. wat een ellende allemaal,je heb zeker een moeilijke week zeg.
Wens je heel veel sterkte voor nu en ook voor straks als je vader geholpen wordt.
Geef je zoontje maar een extra dikke knuffel.
Groetjes Jannie.
Wat vervelend allemaal , zoveel verdriet en idd als je kind verdriet heeft voel je dat zelf net zo erg.
Ik wens je veel sterkte rondom je vader en meid hou je taai!
liefs, Durvina
Dat is zeker een rotweek! Toen één van onze twee poezen 7 jaar geleden niet meer thuis kwam is de jongste poes eigenlijk nooit meer "op stap" geweest en is ze het liefst gewoon lekker binnen of een beetje in de tuin maar echt niet verder.
Ik wens je veel sterkte met je vader.
Groetjes Thea
Ooohhhh wat een verdrietige toestand..... kan me voorstellen dat je daar reuze veel verdriet van hebt..... sterkte ermee hoor!!
En van je vader is ook heel spannend maar ze zijn zooo kundig in die ziekenhuizen, dat gaat vast en zeker goed komen!!!!
gr. arjette.
wat erg. ja voor je zoontje zal het vast een impact hebben. wat zal er in hem omgaan......tja weer een levensles waar hij mee te maken krijgt. een gemis voor jullie. fijn dat jullie zolang voor hem gezorgd hebben met zijn ziekte.
sterkte ook met je vader!
groetjes Dora.
Jeetje Mieke tot nu toe is het echt nog niet jou jaar geweest. Wat vervelend allemaal. Ik ga heel hard voor jullie duimen dat de 2e helft van dit jaar een stuk beter wordt. Alvast heel veel sterkte voor je vaders.
Liefs,
Cynthia
Ach Mieke wat kan je dan verdrietig zijn he, die van ons had ook ouderdomssuiker(16 jaar)maar kreeg veel pijn,nadat hij bij de dierenarts was,werd de beslissing voor ons al genomen ,hij was al na een half uur dood,en tja we hebben Lucky nog maar poes was en blijft onze vriend.
Ik wil je ook sterkte wensen voor je pap.
Hallo Mieke, ik ben net volger geworden van je blog en ik las dat een poes is doodgegaan, altijd heel verdrietig, maar hij heeft vast een heel goed thuis gehad als ik je er zo over zie schrijven. Wel stil hoor, ook al heb je nog een poes. Sterkte.
Gr Marcelle
Een reactie posten